Trafiłem w dobre ręce.
Nie wiedziałem jednak w momencie "trafiania", że czeka mnie mała niespodzianka. Potraktowałem ją jako wyzwanie. Młody był jeszcze bardzo młody, a wręcz mały.
Ale nic mi nie jest straszne bo.. :3
..i wcale nie robiłem tego dla jedzenia! :3
Chciałem powiedzieć już prawie na sam koniec, że trafiłem w dobre ręce pewnych człowieków.. żeby nie powiedzieć oddałem się.
Po długim czasie nadszedł moment by się ustatkować. Wiele mil przebyłem, wiele rzeczy widziałem, wiele różności jadłem i nic mi straszne nie było bo miałem super czapę ze słomy.
To był najbardziej niezrozumiały dla mnie moment mojego życia.
Może chodziło o wynik bariery językowej..
Pewnie to przez barierę językową..
To zdecydowanie wina bariery językowej :3
Nie powiem żebym został wyrzucony - co więcej nikt raczej nie miał zamiaru mnie wypuszczać z terenu pałacu.. przynajmniej nie w jednym kawałku.
O tym jak może kiedy indziej albo wcale. Udało mi się rozpocząć nauki w szkole dla cesarskich urzędników. Historia rodziny cesarskiej, lekcje Kreatywnej Bezczynności, Praktyki z łaszenia się oraz Tresura i zwyczaje człowieków to główne przedmioty nauk w akademii.
* Niebyt jest w istocie bytem. Zapamiętać i stosować w razie pustego brzucha.
Nie mogąc znieść swej niedoli postanowiłem opuścić rodzinny dom i wyruszyć w świat w poszukiwaniu szczęścia. Zapowiadała się bardzo długa wędrówka pełna wielu mokrych przeszkód, chwil zwątpienia i pustego brzucha. Przede wszystkim pustego brzucha.
Na imię mi Fucjusz. Urodziłem się w biednym domu i jako zwyczajny kot wiodłem żywot.
Nie zawsze z pełną miską. Nie zawsze w wygodnym kocyku. Nie zawsze wygłaskany. Przepotworności, cierpienia i żałość.
